Лучшая рецензия
Смотреть 1
Насамрэч гэты твор здаецца мне вельмі кранальным, ня гледзячы на яго адметную рысу – шчырасть, якая мяжуе з цынічнасцю і брыдкасцю. Што самае цікавае, у рамане ўвогуле няма цалкам станоўчых асоб, але ў той жа час ні водны персанаж не выклікае абсалютна негатыуных пачуццяў. Аўтар надае сваім героям шматлікія супярэчлівыя якасці. Чытачу ўвогуле вельмі скаладана зразумець пачуцці і учынкі герояуў, але, здаецца, і самім героям твору вельмі цяжка ўсвядоміць сваі пачуціі і дзеянні. Гэты раман вельмі атмасферны, ён цалкам перадае водар Парыжа і дух тых часоў, калі чалавек быу такім вольным у навакольнай няволі, або такім скаваным асабістымі думкамі і адчуваннямі у пануючай навокал свабоде.