Хуан Мойсес де ла Серна — новинки

Die Leute sagen häufig, dass die COVID-19-Pandemie beispiellos ist. Aus der Vogelperspektive hat die jedoch Ähnlichkeiten mit anderen Pandemien, sogar mit anderen Krankheiten und mit anderen Belastungen und Traumata. Tatsächlich beleuchtet jede Situation von Stress und Trauma alle anderen ähnlichen Situationen.
Die Leute sagen häufig, dass die COVID-19-Pandemie beispiellos ist. Aus der Vogelperspektive hat es jedoch Ähnlichkeiten mit anderen Pandemien, sogar mit anderen Krankheiten und mit anderen Belastungen und Traumata. Tatsächlich beleuchtet jede Situation von Stress und Trauma alle anderen. Wir stehen vor einer Wissenschaft von Stress und Trauma. In diesem Buch zeigen wir auf, wie die aktuelle Pandemie mit dieser Wissenschaft verwoben ist, die sowohl davon profitiert als auch dazu beiträgt. Mit anderen Worten, obwohl in dieser Pandemie jeder Mensch und jede Gemeinschaft das Gefühl hat, dass ihre Leiden einzigartig sind, überschneiden sie sich tatsächlich mit anderen Bereichen des Leidens, die unserer kollektiven Weisheit zugute kommen können. In diesem Buch haben sich zwei Wissenschaftler aus verschiedenen Teilen der Welt zusammengeschlossen, um ihr Wissen über Stress und Trauma zu verschmelzen und es zusammen mit ihren aktuellen Beobachtungen auf das Verständnis der Pandemie anzuwenden. Umgekehrt, da sich alle traumatischen Situationen überschneiden, werden Lehren aus der Pandemie anderen Situationen von Stress und Trauma zugute kommen. Somit ist der Inhalt dieses Buches für jede traumatische Situation relevant. Das Buch ist im Folgenden angelegt. Kapitel 1 behandelt frühere traumatische Situationen, während Kapitel 2 sie mit der Pandemie vergleicht. Kapitel 3 führt Stress- und Traumabegriffe ein und wendet sie auf die Pandemie an. In den Kapiteln 4 bis 6 wird das Spektrum der Stress- und Traumaprozesse und -folgen von der zellulären bis zur internationalen Ebene untersucht. Kapitel 7 untersucht die Dialektik zwischen Tod und Belastbarkeit, während Kapitel 8 die vorherigen Kapitel zusammenfasst. Schließlich wendet Kapitel 9 das Verständnis von Stress und Traumata auf die Verbesserung und Behandlung von COVID-19-Folgen an.
Translator: Bianca Balzer

Οι άνθρωποι λένε συχνά πως η πανδημία COVID-19 είναι πρωτοφανής. Εντούτοις, φέρει ομοιότητες με άλλες πανδημίες, ακόμη και με άλλες ασθένειες όσο και με ψυχοπιεστικές ή τραυματικές καταστάσεις. Πράγματι, κάθε στρεσογόνος και τραυματική εμπειρία ρίχνει φως σε όλες τις υπόλοιπες, μιας και βρισκόμαστε στην αιχμή της επιστήμης του στρες και του ψυχολογικού τραύματος.
Οι άνθρωποι λένε συχνά πως η πανδημία COVID-19 είναι πρωτοφανής. Εντούτοις, φέρει ομοιότητες με άλλες πανδημίες, ακόμη και με άλλες ασθένειες όσο και με ψυχοπιεστικές ή τραυματικές καταστάσεις. Πράγματι, κάθε στρεσογόνος και τραυματική εμπειρία ρίχνει φως σε όλες τις υπόλοιπες, μιας και βρισκόμαστε στην αιχμή της επιστήμης του στρες και του ψυχολογικού τραύματος.
Στο βιβλίο αυτό υποδεικνύουμε με ποιο τρόπο η τρέχουσα πανδημία συνυφαίνεται με αυτήν την επιστήμη, ωφελώντας την και συνεισφέροντας σε αυτή. Με άλλα λόγια, παρότι κάθε άτομο και κάθε κοινότητα νιώθουν να υποφέρουν με το δικό τους μοναδικό τρόπο μέσα στην πανδημία, μπορούν να επωφεληθούν από τη συλλογική σοφία που συγκεντρώνουν άλλα πεδία ανθρωπίνων δεινών. Δύο επιστήμονες προερχόμενοι από διαφορετικά υπόβαθρα και μέρη του κόσμου συναντώνται σε αυτό εδώ το βιβλίο, συγχωνεύοντας τη γνώση τους πάνω στον εγκέφαλο, το πνεύμα και το σώμα, αναφορικά με την πανδημία. Αμοιβαία, καθώς υπάρχει αλληλοεπικάλυψη μεταξύ όλων των τραυματικών εμπειριών, τα διδάγματα της πανδημίας πρόκειται να αποβούν ωφέλιμα και για άλλες στρεσογόνες και τραυματικές καταστάσεις. Ως εκ τούτου, το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου δύναται να συσχετιστεί με κάθε τραυματική εμπειρία.
Το βιβλίο παρουσιάζεται με μια συγκεκριμένη σειρά. Το κεφάλαιο 1 μελετά προγενέστερες τραυματικές καταστάσεις, ενώ το κεφάλαιο 2 πραγματοποιεί σύγκριση εκείνων με την τρέχουσα πανδημία. Το κεφάλαιο 3 εισάγει τους όρους του στρες και του τραύματος κι επισημαίνει το ρόλο τους στον καιρό της πανδημίας. Τα κεφάλαια 4 έως 6 διερευνούν το εύρος των διεργασιών κι επιπτώσεων του στρες και του τραύματος από το κυτταρικό μέχρι το κοινωνικό επίπεδο. Το κεφάλαιο 7 εξετάζει τη διαλεκτική μεταξύ θανάτου και ανθεκτικότητας, ενώ το κεφάλαιο 8 κάνει μια επισκόπηση των προηγούμενων κεφαλαίων αποδίδοντας μια σφαιρική εικόνα τους. Τέλος, το κεφάλαιο 9 αποκαλύπτει πώς θα μπορούσε κανείς να ξεπεράσει τις ψυχολογικές συνέπειες της πανδημίας COVID-19 με το βέλτιστο δυνατό τρόπο.

Frequentemente, as pessoas dizem que a pandemia de COVID-19 não tem precedentes. No entanto, de modo geral, ela tem semelhanças com outras pandemias, com outras doenças e com outros estresses e traumas. De fato, cada situação de estresse e trauma ajuda a esclarecer todos os outros. Frequentemente, as pessoas dizem que a pandemia de COVID-19 não tem precedentes. No entanto, de um modo geral, ela tem semelhanças com outras pandemias, com outras doenças e com outros estresses e traumas. De fato, cada situação de estresse e trauma ajuda a esclarecer todas as outras. Estamos no limiar de criar uma ciência de estresse e trauma. Neste livro indicamos como a atual pandemia se entrelaça com essa ciência, beneficiando-a e contribuindo com ela. Em outras palavras, embora nesta pandemia cada pessoa e cada comunidade sinta que seus sofrimentos sejam únicos, de fato eles se mesclam com outras áreas de sofrimento que podem beneficiar o nosso conhecimento coletivo. Neste livro, dois cientistas de diferentes partes do mundo se uniram para conjugar seus conhecimentos sobre estresse e trauma e, agregando suas observações atuais, aplicá-los na compreensão da pandemia. Uma vez que todas as situações traumáticas se sobrepõem, as lições da pandemia, reciprocamente, irão beneficiar outras situações de estresse e trauma. Portanto, o conteúdo deste volume é relevante para todas as situações traumáticas. O livro está dividido da seguinte maneira. O Capítulo 1 considera situações traumáticas anteriores, enquanto o Capítulo 2 as compara com a pandemia. O Capítulo 3 introduz a terminologia do estresse e trauma e aplica-a à pandemia. Os capítulos 4, 5 e 6 exploram a gama de processos de estresse e trauma e seus efeitos, do nível celular ao internacional. O Capítulo 7 explora a dialética entre morte e resiliência, enquanto o Capítulo 8 faz um resumo dos capítulos precedentes. Por último, o Capítulo 9 aplica a compreensão do estresse e do trauma à melhoria e tratamento das consequências da COVID-19.

People frequently say that the COVID-19 pandemic is unprecedented. Yet from a bird’s eye point of view it has similarities with other pandemics, even other illnesses, and with other stresses and traumas. In fact, each situation of stress and trauma illuminates all the others. People frequently say that the COVID-19 pandemic is unprecedented. Yet from a bird’s eye point of view it has similarities with other pandemics, even other illnesses, and with other stresses and traumas. In fact, each situation of stress and trauma illuminates all the others. We are on the cusp of a science of stress and trauma. In this book we indicate how the current pandemic interweaves with that science, both benefiting and contributing to it. In other words, though in this pandemic each person and community feel that their sufferings are unique, in fact they overlap with other areas of suffering that can provide benefit to our collective wisdom. In this book two scientists from different parts of the world have come together to meld their knowledge of stress and trauma and apply it, together with their current observations, to understanding of the pandemic. Reciprocally, because all traumatic situations overlap, lessons from the pandemic will benefit other situations of stress and trauma. Thus the contents of this book are relevant to every traumatic situation. The book is laid out in the following. Chapter 1 considers previous traumatic situations, while chapter 2 compares them with the pandemic. Chapter 3 introduces stress and trauma terms and applies them to the pandemic. Chapters 4-6 explore the range of stress and trauma processes and consequences all the way from cellular to international levels. Chapter 7 explores the dialectic between death and resilience, while chapter 8 summarises the previous chapters. Finally, chapter 9 applies stress and trauma understanding to amelioration and treatment of COVID-19 consequences.

After the very positive reception to the article entitled “Cual es el papel del psicólogo ante el nuevo Coronavirus (COVID-19)?” (“What is the role of psychology in the face of the new Coronavirus (COVID-19)?”) published in La Cátedra Abierta de Psicológia y Neurociencias on 12th February 2020, and the general interest evoked amongst fellow psychologists and other people with an interest in psychology, I have decided to produce this book, which addresses the subject of the psychological perspective in times of a pandemic. Despite the fact that information concerning health crises such as COVID-19 is very recent and in some cases quite changeable, I am going to present a work based on current data sourced principally from scientific publications, and which will include, from the same sources, statements from various experts. A book accessible to all those who wish to delve into the psychological aspects of a mass phenomenon in times of a health crisis, as in the case of COVID-19.

Il Morbo di Parkinson è stato ampiamente studiato. Tuttavia, si fanno quotidianamente progressi in termini di diagnosi e trattamento, da qui l'importanza di essere informati, sia per il personale sanitario che per i pazienti e le loro famiglie. Di seguito, viene presentato un testo accessibile in cui gli aspetti più rilevanti di questa malattia sono trattati da una prospettiva aggiornata, tanto da affrontare anche l'attuale pandemia e le sue implicazioni in questa malattia. Il testo include la testimonianza eccezionale della dottoressa Mª Esther Gómez Rubio, psicologa clinica e neuropsicologa, specialista di area al National Hospital for Paraplegics (SESCAM) che condivide la sua esperienza diretta con il Morbo di Parkinson. Inoltre, comprende anche il prezioso contributo del dottor Marcos Altable Pérez, neurologo e fondatore di Neuroceuta a Ceuta che commenta i sintomi non motori e gli aspetti neuropsichiatrici del Parkinson, nonché le sue implicazioni in questa pandemia.

Finalmente chegou a hora de terminar um dia intenso de trabalho, cheio de dissabores. Uma verdadeira maratona para completar minha parte na grande engrenagem que é a empresa onde trabalho, na qual não se pode falhar sem prejudicar todo o resto.
Eu estava recolhendo alguns papéis no meu escritório quando ouvi aquele som familiar que faz o computador quando recebo um novo e-mail. Não costumo verificá-los a essa hora, prefiro estar tranquilo para vê-los, e hoje foi um dia exaustivo, então os verei amanhã quando voltar. Normalmente não os lia até a manhã seguinte, nem mesmo os lia em casa, eu tentava separar minha profissional da vida pessoal.

Finalmente, era arrivato il momento di concludere un’intensa giornata di lavoro, piena di dispiaceri. Una vera e propria maratona per poter fare la mia parte in quel grande ingranaggio che era l'azienda in cui lavoravo, nella quale non si poteva fallire senza danneggiare tutto il resto.
Stavo raccogliendo qualche foglio di carta nel mio ufficio, quando sentii quel suono che faceva il computer quando ricevevo una nuova e-mail. Di solito a quell’ora non le controllavo, poiché preferivo essere fresco e riposato; inoltre, quella era stata una giornata impegnativa, perciò era meglio aprirla la mattina seguente. Normalmente, non l'avrei letta nemmeno a casa, dato che cercavo di separare la mia vita professionale da quella privata.

Finally the time to end an intense day of work, full of annoyances has arrived. An actual marathon to complete my part in the gearbox that is the company in which I work, a company where it is impossible to stop without damaging the rest.
I was collecting some papers from my office when I heard the familiar sound that the computer makes when I receive a new email. At those hours, I usually don’t check them as I prefer to be fresh when I see them, and today had been an exhausting day. I’ll see it tomorrow when I come back. Generally, I don’t read them until the next morning, I don’t even do it at home with the intention of separating my professional and personal life.

Nadie me lo podía haber dicho, y si lo hubiesen hecho no le habría creído, que yo fuese escritor, con lo que me costaba a mí leer de pequeño.
A pesar de ello las circunstancias me habían obligado a esta profesión, ya que con tanto tiempo como ahora tenía, encerrado de por vida, no tenía mucho más que hacer.
Es cierto que algunos presos se dedicaban a realizar ejercicios en el patio, e incluso a estudiar en la biblioteca, los menos realizan cursos de capacitación, pero todos ellos tienen algo que yo no tengo, un ideal por el que luchar y seguir adelante.
Con una condena de unos pocos meses o incluso años, es fácil pensar que la preparación le servirá para algo, y que será más fácil buscarse la vida fuera de esta prisión, pero en mi caso, con la certeza de que nunca volveré a pisar la calle, ¿qué sentido tiene prepararse?