Последние издания книг Николая Николаевича Улащика

Мікалай Улашчык (1906-1986) усё жыццё займаўся вывучэннем айчыннай гісторыі, але не змог выдаць у Беларусі ніводнай сваёй кнігі. Парадокс лёсу: даследчык і публікатар беларускіх летапісаў, адзін з лепшых крыніцазнаўцаў і спецыялістаў па «беларускім» ХІХ стагоддзі аказаўся незапатрабаваным на радзіме. Але напісанае застаецца і для яго абавязкова настае час вяртання. У кнігу ўвайшлі ўспаміны пра школьныя гады і пару сталення, мемуарныя партрэты Я.Купалы, М.Доўнар-Запольскага, В.Ластоўскага ды інш., а таксама лісты, большая частка якіх друкуецца ўпершыню.

...

Мікалай Улашчык (1906—1986) — адзін з самых яркіх дзеячаў беларускага нацыянальнага адраджэння 20-х і больш позніх гадоў мінулага стагоддзя. Паказаць веліч і трагізм беларускай мінуўшчыны, раскрыць яе нераскрытыя старонкі — вось мэта, якую ён паставіў перад сабой. І хоць за гэты «нацыяналізм» М. Улашчыку давялося зведаць усе кругі гулагаўскага пекла, але зламаць яго не ўдалося, ён не адступіўся ад свайго і здолеў шмат што здзейсніць з задуманага. У аднатомнік увайшло найбольш важнае, найбольш папулярнае з яго навуковай спадчыны, а таксама краязнаўчыя нарысы, мемуары, лісты — матэрыялы, якія расказваюць пра цярністы шлях выдатнага беларускага гісторыка. Гэта — пятнаццатая кніга серыі «Беларускі кнігазбор».

Ім’я беларускага вучонага, доктара гістарычных навук Міколы Мікалоневіча Ўлашчыка, які нядаўна пакінуў нас, ведаюць не толькі спецыялісты. Гісторык, этнограф, фалькларыст, ён шмат зрабіў для вувычэння далёкага мінулага нашага краю, для выдання беларускіх летапісаў. У гэтай кнізе М. Улашчык выступае ў ролі нарысіста, мудрага і цікавага апавядальніка. Ён расказвае пра гісторыю сваёй роднай вёскі Віцкаўшчына.

Монография посвящена истории находок, публикаций и критического изучения всех известных в настоящее время белорусско-литовских летописей. Особенно много внимания уделено Супрасльской летописи и хронике Быховца. Специальный раздел посвящен выявлению летописных источников хроники М.Стрыйковского в той части, которая содержит историю Великого княжества Литовского. Одно из центральных мест занимает раздел, касающийся происхождения и содержания легендарной части летописей. Впервые в литературе освещается вопрос о городских хрониках, созданных в разных городах Белоруссии в XVII—первой половине XIX в.