«Зімнія чары» апелюе да традыцыйнага змагання супрацьлегласцей. Адухаўленне ўсяго навокал там, дзе няма ніводнага чалавека, Купалавы Явар і Каліна ў галоўных ролях, узнаўленне, ажыванне праз безапеляцыйную, чыстую любоў, праз святло. Гэты твор пра безумоўную надзею: «Што такое тры месяцы сну для векавых дрэў, для старажытных рэк? Амаль нічога, тым больш калі ведаеш, што гэта не назаўжды».