
Рецензии на книги — Зміцер Бартосік
По популярности
29 ноября 2018 г. 16:58
332
4.5
Мінулагодні пераможца ўсіх магчымых літаратурных прэмій (Прэмія Стагановічаў, Прэмія Адамовіча і Прэмія Гедройца) Зміцер Бартосік парадаваў чытачоў новай кнігай. Як і папярэдняя кніга «Быў у пана верабейка гаварушчы…» , гэта зноў выбранае з выпускаў праграм (“Вострая Брама” і “Падарожжы Свабоды” на Радыё Свабода). Як сцвярджае анатацыя, кніга ўяўляе сабой “падарожжа па забытых адрасах …
28 февраля 2018 г. 15:07
306
3.5
Кніга Зміцера Бартосіка “Быў у пана верабейка гаварушчы…” – апошні лаўрэат прэміі імя Ежы Гедройца. І, на жаль, лаўрэат вельмі спрэчны. Чаму, мы раскажам у канцы гэтай рэцэнзіі.
Кніга пачынаецца даволі вялікім уступным словам ад аўтара – ажно на 50 старонак. Бартосік успамінае сваё маленства, маладосць, і як так атрымалася, што ён увогуле выправіўся ў падарожжа па беларускім гарадам, вёскам і …
21 сентября 2017 г. 17:59
133
4
Як Бартосік вышуквае гэтых людзей – для мяне дасёння загадка.
Здаецца, што яшчэ можна даведацца незвычайнага ад жыхароў беларускай глыбінкі. Пра раскулачванне ў 20-30-х гадах і пра зверствы партызанаў у адносінах цывільнага насельніцтва у 40-х мы ўжо шмат чыталі і ведаем. Пра жыццё сялянаў у савецкіх калгасах тым больш начутыя. Але кожная вандроўка прыносіць Бартосіку неверагодныя гісторыі і …
31 мая 2018 г. 16:28
325
4.5
Зміцер Бартосік — журналіст Радыё "Свабода", і кніга вышла ў серыі "Бібліятэка Свабоды ХХІ стагодзьдзя". У гэтай кнізе сабраныя размовы з жыхарамі розных куткоў Беларусі. Але варта адзначыць, што кніга паўстала з цыклу радыёперадач "Падарожжы Свабоды", пад адной вокладкай сабраныя тэкставыя версіі выбраных выпускаў. Таму калі для поўнага пагружэння вам не хопіць кнігі, то можаце паслухаць яшчэ …
29 апреля 2019 г. 20:17
201
2 Пасрэдная кніга, якую сорамна раіць
Назва, рэклама, якую зрабілі кнізе, дызарэентуюць. Чакаеш, што будзе абалдзенная кніга, хоць і невядома пра што, а на выхадзе - зборнік журналісцкіх тэкстаў. Прычым тэкстаў пасрэдных, зробленых па адной схеме. А чытаць тэксты, у якіх адна і тая ж журналісцкая схема, але амаль няма самога аўтара (толькі ва ўступным тэксце), чытаць не хочацца. Кніга нібыта мае структуру. Толькі гэта не дадае …