Данута Бичель-Загнетова — об авторе

Для мяне было ў нейкім сэнсе адкрыццём, што першая кніга паэткі выйшла пад імем Данута Бічэль. І толькі з другой кнігі "Нёман ідзе", на вокладцы з'явілася імя Данута Бічэль-Загнетава - дадалося прозвішча мужа. Аднак найноўшыя кнігі паэткі зноў выходзяць пад імем Данута Бічэль. З тае прычыны крыху ўзнікла блытаніна нават у энцыклапедыях і даведніках. Нават у Вікіпедыі, якіх беларусы маюць дзве. У адной артыкул называецца Данута Бічэль-Загнетава, у другой Данута Бічэль. Але ўсё ж варта ўважаць жаданне самой паэткі і вярнуцца да яе першапачатковага літаратурнага імя.

Зборнік "Дзявочае сэрца" па-дзявочаму шчыры і лірычны. Не цяжка было здагадацца, што ў зборніку будуць вершы з прызнаннем у любові і да роднай вёскі Біскупцы, і да Гродна, горада, які стаў родным і дарагім яшчэ ў маладосці.…

Гэтая жанчына, здаецца, жыла ў Беларусі заўсёды. Толькі прымала розныя абліччы. У ХХ стагоддзі спачатку яна была Цёткай, затым Ларысай Геніюш і цяпер Данутай Бічэль. Але заўжды гэта былі жанчыны, якія неслі моцнае патрыятычнае пачуццё да сваёй краіны, не баяліся казаць праўду і адкрыта выступіць супраць няпраўды. І яшчэ адна якасць іх аб’ядноўвала – вера ў Бога.

Напрыканцы 2012 года пабачыла свет кніга Дануты Бічэль “Іду сцяжынаю да Бога”. Нічога падобнага ў беларускай літаратуры яшчэ не было. Хіба тут можна згадаць кнігу Рыгора Барадуліна “Ксты”. Насамрэч, беларускіх зборнікаў паэзіі з рэлігійным зместам выходзіла нямала, але каб гэта было зроблена з такой літаратурнай дасканаласцю і каб рэлігійная тэма гэтак была ўвязана з рэальным жыцьцём - то сапраўды такіх кніг у Беларусі яшчэ не…