Рецензии на книги — Степан Гаврусёв

Сцяпан Гаўрусёў мне нагадвае Ніла Гілевіча. Мне здаецца, што ён быў пад вялікім уплывам свайго калегі. Прычым гэтыя паэты нарадзіліся ў адзін год – 1931-ы. Ды й з твару былі крыху падобныя. І ў паэзіі Сцяпана Гаўрусёва, прынамсі мне, чуецца паэтычная мелодыка Ніла Сымонавіча.

Сцяпан Гаўрусёў таксама вельмі актыўна адгукаўся на падзеі ў роднай рэспубліцы, пісаў і пра адбудову краіны пасля вайны, пра клопаты ветэранаў і пра небяспеку новай вайны.

Але гэтая кніга - бадай адна з найлепшых паэта. За яе ён атрымаў літаратурную прэмію Саюза пісьменнікаў БССР імя Аркадзя Куляшова. У зборніку ён адыходзіць ад рытарычнай публіцыстычнасці і больш увагі надае філасофскай лірыцы, або нават чыстай лірыцы, якой багата і ў паэтычнай спадчыне Ніла Гілевіча.

Паэт дэманструе высокую паэтычную культуру -…