вастрабрамская маці не... «Верхні горад»

вастрабрамская маці не хіліць чала ў журбе
прыціскаючы соннае места да сэрца далоньмі
ўсе дарогі на свеце нязменна вядуць да цябе
над табою кружляе пчала і грукоча пагоня

спі, маленькая, болей не прыйдзе жалезны ваўчок
калыханку табе я спяю, засынай у спакоі
я шапчу і міжволі прыслухваюся скрозь змрок:
нехта зноўку айчыну сваю называе літвою