2 Ці Трэвіс недалёкі, ці Эбі занадта разумная

Класічная гісторыя пра дрэннага хлопца і добрую дзяўчыну, расказаная ад асобы хлопца. Версію ад асобы Эбі я таксама чытала. І, шчыра прызнаюся, мне асабліва прыемна чытаць менавіта мужчынскія версіі падзей. Не толькі гэтую, але і астатнія. Мабыць, хочацца залезці хлопцам у галаву, каб даведацца, пра што яны думаюць.

Зрэшты, адчуваецца, што пісала гэтую гісторыю жанчына. Большасць хлопцаў не займаюцца такімі смаркатымі рамантычнымі пакутамі. А яго прыступы рэўнасці і агрэсіі наогул зводзілі з розуму. Хлопец разумеў, што робіць нешта не так, але выпраўляцца - не, гэта не па-мужчынску. Занадта часта мільгала адсутнасць мазгоў і адэкватных рашэнняў. Так, думалася Трэвісу толькі тым, што ў штанах хаваецца.

Адносіны двух галоўных герояў папахвалі абьюзом. Суцэльныя забароны, узаемныя прэтэнзіі, Падлеткавыя кідання з боку ў бок - хацелася даросласці, а не дзіцячага садка. Складана сказаць, хто з персанажаў выглядае адэкватным. Напэўна, Шэплі. Як сябар, брат і хлопец ён - тое, што трэба. Але Шэп не галоўны герой і яму надалі мала часу.

Напэўна, варта зрабіць зніжку на тое, што кніга ўпершыню была выдадзена ў 2010-х гадах, калі падобнае чытво было даволі папулярным. Тады можна было заплюшчваць вочы на прамашкі герояў і пускаць сліны пры згадванні прэса Трэвіса. Але ў той час я не дайшла да гэтай кнігі па прычыне ўзросту (мяне больш прыцягваў Эрагон).

Фінал прадказальны, як і чакалася ад падобнага жанру. Зрэшты, мне дагэтуль незразумела, якія цуды дэдукцыі праявіла Эбі ў эпілогу. Мабыць, гэта Трэвіс дрэнна хаваецца.