Бикаби — новинки

Ten years of exhaustive study and sleepless nights have suddenly been rendered meaningless for aspiring Imperial Physician Lin Qingyu. In the midst of his education, he’s instructed to set everything aside and marry Lu Wancheng, the sickly son of the marquis—all in the hopes that this union will heal the illness that plagues the young master. However, Lin Qingyu quickly discovers that Lu Wancheng isn’t just an ill-fated aristocrat. In fact, the man has a mysterious sixth sense that could help Lin Qingyu outmaneuver anyone, even royalty. Thus, Lu Wancheng proposes an idea to his new male bride, one that will help send Lin Qingyu back home…

An arranged marriage will become the perfect career opportunity for one would-be doctor—that is if a curse doesn’t get in the way.

Ten years of exhaustive study, tedious research, and sleepless nights have suddenly been rendered meaningless for aspiring Imperial Physician Lin Qingyu. In the midst of his work, he receives instructions to put everything aside and marry Lu Wancheng, the sickly son of the marquis—all in the hopes that this sacred union will heal the illness that plagues the young master.

However, Lin Qingyu quickly discovers that Lu Wancheng isn’t just an ill-fated aristocrat—in fact, the man has a mysterious twinkle in his eye, and insights that could help Lin Qingyu outmaneuver even royalty. With that, Lu Wancheng proposes an idea to his new male bride, one that will help send Lin Qingyu back home to continue his studies and fulfill his dreams.

As feelings bloom between these new allies, a dark truth looms over their tenuous bond—one that threatens to rip them apart in both sickness and health.

อายุสิบแปด หลินชิงอวี่แต่งเข้าจวนโหวเพื่อแก้เคล็ด กลายเป็นภรรยาชายของท่านโหวน้อยขี้โรค

คืนวันมงคลสมรส ท่านโหวน้อยนอนตะแคงอยู่บนเตียงมงคลอย่างเกียจคร้าน เอ่ยว่า “คนสวย ด้วยความสัตย์จริง ข้าไม่ได้อยากแก่งแย่งชิงดี เพียงต้องการใช้ชีวิตไปวัน ๆ รอความตาย เป็นปลาเค็มตัวหนึ่งก็เท่านั้น”

หนึ่งปีให้หลัง ท่านโหวน้อยป่วยหนัก ทอดถอนใจขณะจับมือหลินชิงอวี่ “ภรรยา ข้าใกล้ขิตแล้ว แต่ข้ารู้สึกว่าข้ายังไปเข้าร่างอื่นได้อีกนะ ดังนั้นเพื่อให้ข้าและเจ้าจำกันได้ในอนาคต เรามาคิดรหัสลับกันเถอะ”

หลังจากท่านโหวน้อยสิ้นใจ หลินชิงอวี่เตรียมตัวเตรียมใจจะเป็นม่ายไปทั้งชีวิต แต่ไหนเลยจะคิดว่าเป็นม่ายได้เพียงครึ่งปี แม่ทัพใหญ่ผู้เลื่องชื่อระบือนามจะมาสู่ขอตนเสียได้

หลินชิงอวี่ปฏิเสธเด็ดขาด ทว่า แม่ทัพใหญ่เอ่ยเพียงประโยคเดียว “คี่เปลี่ยนคู่คงเดิม?”

หลินชิงอวี่ก็ “...แต่ง”สองปีต่อมา แม่ทัพใหญ่รบจนตัวตาย หลินชิงอวี่ยังไม่ทันได้เศร้า ฮ่องเต้กลับเรียกตัวเขาเข้าวังหลวงเสียก่อนฮ่องเต้ตรัสฟ้องอย่างหดหู่ “ที่รัก ครั้งนี้กลายเป็นฮ่องเต้แล้ว ความฝันที่จะได้เป็นปลาเค็มของเจิ้น พังทลายไม่มีชิ้นดี...”

หลินชิงอวี่รู้ดีว่าสามีของตนนั้นแม้จะขี้เกียจตัวเป็นขน แต่ความมากเล่ห์เจ้าแผนการ ผู้ใดเล่าจะเทียบเทียมเขาลูบศีรษะฮ่องเต้ “เลิกคิดแล้วตรวจฎีกาเสีย เป็นเด็กดี”

อายุสิบแปด หลินชิงอวี่แต่งเข้าจวนโหวเพื่อแก้เคล็ด กลายเป็นภรรยาชายของท่านโหวน้อยขี้โรคคืนวันมงคลสมรส ท่านโหวน้อยนอนตะแคงอยู่บนเตียงมงคลอย่างเกียจคร้าน เอ่ยว่า “คนสวย ด้วยความสัตย์จริง ข้าไม่ได้อยากแก่งแย่งชิงดี เพียงต้องการใช้ชีวิตไปวัน ๆ รอความตาย เป็นปลาเค็มตัวหนึ่งก็เท่านั้น”หนึ่งปีให้หลัง ท่านโหวน้อยป่วยหนัก ทอดถอนใจขณะจับมือหลินชิงอวี่ “ภรรยา ข้าใกล้ขิตแล้ว แต่ข้ารู้สึกว่าข้ายังไปเข้าร่างอื่นได้อีกนะ ดังนั้นเพื่อให้ข้าและเจ้าจำกันได้ในอนาคต เรามาคิดรหัสลับกันเถอะ”หลังจากท่านโหวน้อยสิ้นใจ หลินชิงอวี่เตรียมตัวเตรียมใจจะเป็นม่ายไปทั้งชีวิต แต่ไหนเลยจะคิดว่าเป็นม่ายได้เพียงครึ่งปี แม่ทัพใหญ่ผู้เลื่องชื่อระบือนามจะมาสู่ขอตนเสียได้หลินชิงอวี่ปฏิเสธเด็ดขาด ทว่า แม่ทัพใหญ่เอ่ยเพียงประโยคเดียว “คี่เปลี่ยนคู่คงเดิม?”หลินชิงอวี่ก็ “...แต่ง”สองปีต่อมา แม่ทัพใหญ่รบจนตัวตาย หลินชิงอวี่ยังไม่ทันได้เศร้า ฮ่องเต้กลับเรียกตัวเขาเข้าวังหลวงเสียก่อนฮ่องเต้ตรัสฟ้องอย่างหดหู่ “ที่รัก ครั้งนี้กลายเป็นฮ่องเต้แล้ว ความฝันที่จะได้เป็นปลาเค็มของเจิ้น พังทลายไม่มีชิ้นดี...”หลินชิงอวี่รู้ดีว่าสามีของตนนั้นแม้จะขี้เกียจตัวเป็นขน แต่ความมากเล่ห์เจ้าแผนการ ผู้ใดเล่าจะเทียบเทียมเขาลูบศีรษะฮ่องเต้ “เลิกคิดแล้วตรวจฎีกาเสีย เป็นเด็กดี”

อายุสิบแปด หลินชิงอวี่แต่งเข้าจวนโหวเพื่อแก้เคล็ด กลายเป็นภรรยาชายของท่านโหวน้อยขี้โรค
คืนวันมงคลสมรส ท่านโหวน้อยนอนตะแคงอยู่บนเตียงมงคลอย่างเกียจคร้าน เอ่ยว่า “คนสวย ด้วยความสัตย์จริง ข้าไม่ได้อยากแก่งแย่งชิงดี เพียงต้องการใช้ชีวิตไปวัน ๆ รอความตาย เป็นปลาเค็มตัวหนึ่งก็เท่านั้น”

หนึ่งปีให้หลัง ท่านโหวน้อยป่วยหนัก ทอดถอนใจขณะจับมือหลินชิงอวี่ “ภรรยา ข้าใกล้ขิตแล้ว แต่ข้ารู้สึกว่าข้ายังไปเข้าร่างอื่นได้อีกนะ ดังนั้นเพื่อให้ข้าและเจ้าจำกันได้ในอนาคต เรามาคิดรหัสลับกันเถอะ”
หลังจากท่านโหวน้อยสิ้นใจ หลินชิงอวี่เตรียมตัวเตรียมใจจะเป็นม่ายไปทั้งชีวิต แต่ไหนเลยจะคิดว่าเป็นม่ายได้เพียงครึ่งปี แม่ทัพใหญ่ผู้เลื่องชื่อระบือนามจะมาสู่ขอตนเสียได้
หลินชิงอวี่ปฏิเสธเด็ดขาด ทว่า แม่ทัพใหญ่เอ่ยเพียงประโยคเดียว “คี่เปลี่ยนคู่คงเดิม?”
หลินชิงอวี่ก็ “...แต่ง”

สองปีต่อมา แม่ทัพใหญ่รบจนตัวตาย หลินชิงอวี่ยังไม่ทันได้เศร้า ฮ่องเต้กลับเรียกตัวเขาเข้าวังหลวงเสียก่อน
ฮ่องเต้ตรัสฟ้องอย่างหดหู่ “ที่รัก ครั้งนี้กลายเป็นฮ่องเต้แล้ว ความฝันที่จะได้เป็นปลาเค็มของเจิ้น พังทลายไม่มีชิ้นดี...”
หลินชิงอวี่รู้ดีว่าสามีของตนนั้นแม้จะขี้เกียจตัวเป็นขน แต่ความมากเล่ห์เจ้าแผนการ ผู้ใดเล่าจะเทียบเทียม
เขาลูบศีรษะฮ่องเต้ “เลิกคิดแล้วตรวจฎีกาเสีย เป็นเด็กดี”

与他重逢那夜，

凉风轻拂，纱幔飞舞，

我看着星星点点的明灯渐渐升空，

眼前人在陆离光影里不断变换——

萧璃、顾扶洲、陆晚丞……

最后都化为那个一紧张就手心冒汗的少年江醒。

此生得一知己，何其有幸。

与他并肩立于天地之间，那一刻我知道，

属于我们的热血青春，才刚刚开始。

而这一世相遇，终是被我等到了。

陆晚丞离开那夜，我撑着伞，着一身华服送他。

雪花纷纷扬扬，几片被他收在掌中。

他说：“我想多看一眼雪，多看一眼……再走。”

夜已凄迷，不留知己。

那喜欢看雪的少年郎，终是倒在了冬天的第一场雪里。

此后光阴匆匆，少年再未入梦。

而我仍在等，等下一次相逢……