
Алена Брава — о писателе
- Родилась: 18 августа 1966 г. , Барысаў, Менская вобласць
Биография — Алена Брава
Алена Валер'еўна Брава нарадзілася 18 жніўня 1966 года ў горадзе Барысаве Менскай вобласці ў сям'і службоўцаў. Скончыла з залатым медалём спецыялізаваную школу з ангельскім ухілам, затым факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Пасля нядоўгага перыяду працы ў раённай газеце Барысава з'ехала з мужам і дачкой на Кубу. Пасля вяртання з 1990 года жыве ў Барысаве і працуе намеснікам галоўнага рэдактара ў раённай газеце "Адзiнства".
Літаратурная вядомасць прыйшла да Алены Брава адразу ж пасля першых публікацый яе твораў у "тоўстых" літаратурных часопісах - чытачы і крытыкі звярнулі ўвагу на новае імя ў беларускай літаратуры. Проза Алены Брава адрозніваецца падкрэсленым…
інтэлектуалізмам, пранікненнем у найглыбейшыя закамаркі чалавечай душы.
Пісаць Алена пачала яшчэ ў школе - зразумела, вершы; да паэзіі вярталася і ў больш спелыя гады, вынікам чаго стаў паэтычны зборнік "На глыбіні каранёў", выдадзены ў 2002 годзе. Пасля таго, як аддала даніну захапленню вершатворчасцю, пераключылася на прозу.
Як празаік Алена публікавалася ва ўсіх вядучых літаратурных часопісах Беларусі, удзельнічала ў калектыўных зборніках "Апавяданне - 2005", "І зоркі над Бярэзінай - ракой". Першая яе кніга "Каменданцкі час для ластавак", якая выйшла ў выдавецтве "Мастацкая літаратура" у 2004 годзе ў серыі "Дэбют", была ганараваная літаратурнай прэміяй "Гліняны Вялес".
Книги
Смотреть 13Библиография
Кнігі
Каменданцкі час для ластавак (2004)
Рай даўно перанаселены (2012)
Имя Тени - Свет (2012)
Любовь в тени казарм Монкада (2012)
Представление в черном театре (2012)
Менада и ее сатиры (2013)
Премии
Лауреат
2020 г. — Премия «Золотой Апостроф» (Проза)2005 г. — Глиняный Велес (Каменданцкі час для ластавак (сборник))
Ссылки
Алена Брава на livejournal.com
Апавяданне "Тапіць дзяўчатак тут дазволена"
Рецензии
Смотреть 156 марта 2019 г. 20:13
1K
4 Раман, які прымушае думаць
Прачытала новы раман Алены Бравы і засталася пад вялікім уражаннем. Як метка аўтарка расказала пра праблемы сучаснага грамадства, яго неадэкватныя часам каштоўнасці!
Жанчына, ад імя якой вядзецца апавяданне, - тэлежурналіст Інга Куродым. Выхоўвалася цёткай, таму што маці яе пакінула. Выхоўвала сына сама, таму што муж пакінуў яе. А зараз і сын – з’ехаў у Амерыку да бацькі… Інзе 42 гады, і яе жыццё не адпавядае ідэалам сучаснага грамадства.
Што гэта за ідэалы, мы з вамі самі цудоўна ведаем.Абавязкова быць замужам. Пакласці ўсе сілы і сродкі на пакупку кватэры. Не атрымліваць асалоду ад працы. Зарабляць як мага больш грошай. Адмовіцца ад уласных поглядаў і думаць і дзейнічаць, як табе гаворыць начальства.
Гераіня прызнаецца, што не феміністка, але відавочна, што тэма гендарнай няроўнасці ў…
6 мая 2013 г. 03:35
1K
5
Алене Браво удалось то, от чего я плевалась у других авторов. Удалось тонко, изящно, ювелирно и очень по-женски.
Поэтичный, не избитый, не банальный язык, которому придают особый шарм вставки на испанском (если бы и не знала, что за спиной - стопки, исчерченные рифмами, всё равно догадаться несложно). Удивительная внутренняя воздушность текста, узнёсласць, мечтательность, даже романтичность.
И тут же - проза жизни. Обычной жизни, где хватает грязи, злобы, грубости, где героини при всей их внутренней романтичности способны и кулаком по столу хлопнуть, и крепкое словцо ввернуть, и детей на ноги поставить. Той самой женской жизни, где "любимая, я подарю тебе с неба звезду" - лишь эпизод, и хорошо, если вообще был; где каждый день - битва за выживание, иногда в прямом смысле.
И тут же…