Последние издания книг Мозеса Йозефа Рота

В сборник очерков и статей австрийского писателя и журналиста, составленный известным переводчиком-германистом М.Л. Рудницким, вошли тексты, написанные Йозефом Ротом для берлинских газет в 1920–1930-е годы. Во времена Веймарской республики Берлин оказался местом, где рождался новый урбанистический ландшафт послевоенной Европы. С одной стороны, город активно перестраивался и расширялся, с другой – война, уличная политика и экономическая стагнация как бы перестраивали изнутри его жителей и невольных гостей-иммигрантов. Динамическая картина этого бурлящего мегаполиса, набросанная в газетных колонках Йозефа Рота, и сегодня читается как живой репортаж о жизни города, который опять стал местом сопряжения различных культур. Писатель создает галерею городских типов и уличных сценок, чем-то напоминающих булгаковскую Москву, где место фантастики занимают наблюдательность и уникальный берлинский стиль. Издание сопровождается архивными фотографиями.

Впервые напечатанный в нескольких выпусках газеты Frankfurter Zeitung весной 1924 года роман известного австрийского писателя и журналиста Йозефа Рота (1894–1939) стал одним из бестселлеров веймарской Германии. Действие происходит в отеле в польском городке Лодзь, который населяют солдаты, возвращающиеся с Первой мировой войны домой, обедневшие граждане рухнувшей Австро-Венгерской империи, разорившиеся коммерсанты, стремящиеся уехать в Америку, безработные танцовщицы кабаре и прочие персонажи окраинной Европы.

В 1926 году газета Frankfurter Zeitung предложила известному австрийскому писателю и журналисту отправиться в советскую Россию. Рот отправился в путешествие в июле 1926 года. Его первые репортажи полны живых впечатлений и написаны по следам его перемещений, однако скоро он обращается к волнующим его темам, раскрывая их на советском материале.
Эта книга была переведена на Первой Волжской переводческой резиденции, проведенной Центром современной культуры «Смена» и Домом творчества Переделкино. Переводчики из Казани, Волгограда, Астрахани, Минска, Москвы и Петербурга переводили очерки Йозефа Рота летом 2023 года в Национальной библиотеке Республики Татарстан и на острове-граде Свияжск.

Издательства выражают благодарность Музею-заповеднику «Остров-град Свияжск» за помощь в организации переводческой резиденции и за предоставленные изображения из фондов. Текст проиллюстрирован фотографиями из книги «1914–1930. Seize annees d’historie en 700 photographies»(«1914—1930. Шестнадцать лет истории в 700 фотографиях»), выпущенной издательством Ernest Flammarion editeur в Париже в 1931 году и журналов «Огонёк», выходивших в 1926 году.

В 1926 году газета Frankfurter Zeitung предложила известному австрийскому писателю и журналисту отправиться в советскую Россию. Рот отправился в путешествие в июле 1926 года. Его первые репортажи полны живых впечатлений и написаны по следам его перемещений, однако скоро он обращается к волнующим его темам, раскрывая их на советском материале. Эта книга была переведена на Первой Волжской переводческой резиденции, проведенной Центром современной культуры «Смена» и Домом творчества Переделкино. Переводчики из Казани, Волгограда, Астрахани, Минска, Москвы и Петербурга переводили очерки Йозефа Рота летом 2023 года в Национальной библиотеке…

Волга — с одной стороны, метафора концентрированной «русской жизни», с другой, двухнедельный гедонистический вояж — уже несколько веков привлекает к себе внимание иностранцев, желающих познать Россию, но при этом не испытывать себя на прочность путешествием по Транссибу. В сборник «Вниз по Волге» вошли три репортажа зарубежных специалистов, побывавших на Волге в советские годы. Вместе они представляют не только интересный взгляд на СССР изнутри «витрины великого эксперимента», но и фиксируют в моменте состояния городов, спускающихся по Волге к Югу России, отмечая их локальные особенности, возникающие на пересечении вертикали реки и…

Klassiker der Weltliteratur Die Hauptfiguren sind - wie im Radetzkymarsch - Angehörige der Trotta-Familie, die in dem allgemeinen Umbruch nach dem Krieg 1918 entwurzelt und mittellos wurden. Immer wieder klingt leitmotivisch die Trauer an um eine dahingegangene Lebensordnung, die gebunden war an Tradition und das feste Gefüge einer monarchischen Staatsform.

‘Many years ago there lived in Zuchnow, in Russia, a man named Mendel Signer. He was pious, God-fearing and ordinary, an entirely commonplace Jew…’
So Roth begins his novel about the loss of faith and the experience of suffering. His modern Job goes through his trials in the ghettos of Tsarist Russia and on the unforgiving streets of New York. Mendel Singer loses his family, falls terribly ill and is badly abused. He needs a miracle…

This novella, one of the most haunting things that Joseph Roth ever composed, was published in 1939, the year the author died. Like Andreas, the hero of the story, Roth drank himself to death in Paris, but this is not an autobiographical confession. Rather, it is a secular miracle-tale, in which the vagrant Andreas, after living under bridges, has a surprising run of good luck that changes his circumstances profoundly. The novella is extraordinarily compressed, dry-eyed and witty, despite its melancholic subject matter.

Set during the doomed splendour of the Austro-Hungarian Empire, The Radetzky March tells the story of the celebrated Trotta family, tracing their rise and fall over three generations. Theirs is a sweeping history of heroism and duty, desire and compromise, tragedy and heartbreak, a story that lasts until the darkening eve of WWI, when all is set to fall apart. A rich and luminous masterpiece, moving, compassionate, witty and dramatic, The Radetzky March is one of the great reading pleasures of 20th-century literature.

The Emperor’s Tomb is a magically evocative, haunting elegy to the vanished world of the Austro-Hungarian Empire, and to the passing of time and the loss of youth and friends. Prophetic and regretful, intuitive and exact, Roth’s acclaimed novel is the tale of one man’s struggle to come to terms with the uncongenial society of post-First World War Vienna and the first intimations of Nazi barbarities.

“Radetski marşı” Avstriya-Macarıstan imperiyasının çöküşündən, nəsillər arasında uçurumun yaranmasından, dəyərlər sisteminin dəyişməsindən, bir çox insanların baş verən dəyişiklərə hazır olmamasından, dəyişikləri, zamanın şərtlərini faciə kimi qəbul etməsindən bəhs edir. Olduqca kədərli bir əsərdir. Xüsusən bir yerdə, həkim Maks Demantdan bəhs edən hissədə əsər bəndənizi göyə qaldırıb yerə çırpdı və bir neçə dəqiqə tərpənməyə rəsmən halım olmadı. Boğazım göynədi, gözlərim doldu. Bir təhər ayağa qalxıb əl-üzümü soyuq suyla yudum. Boynuma, sinəmə də soyuq su vurdum. Bir az toxtadım. Düşündüm ki, bütün bunlar klassik dildə desəm, əsəb zəifliyinin təzahürüdür. İki gündən sonra “Radetski marşı” əsərində həkim Maks Demantan bəhs edən hissəni bir də oxudum. Yenə hər şey təkrarlandı. Yenə həmin hissə bəndənizi göyə qaldırıb yerə çırpdı. Yenə də bir neçə dəqiqə tərpənməyə halım olmadı. Yenə boğazım göynədi və gözlərim doldu. Amma bu dəfə müqavimət göstərməyi mənasız hesab etdim və uşaqlıqda olduğu kimi göz yaşlarımdan ləzzət ala-ala bir neçə dəqiqə ağladım. “Radetski marşı” əsərindən, həkim Maks Demantdan bəhs edən hissədən bir neçə cümləni tirajlamaq istərdim. Deməli, alay həkimi Maks Demant axmaq, olduqca axmaq bir hadisəyə görə sabahı gün duelə çıxmalıdır. İki dost həkim Maks Demant və leytenant Karl Cozef sonuncu dəfə söhbət edirlər. Həkim Maks Demant deyir:

“Bu ölüm çox mənasızdır. Eynilə həyatım qədər mənasızdır. Babalarımız bizə miras olaraq çox güc qoyub getməyib. Yaşamaq üçün gücümüz çox azdır, mənasızcasına ölməyə isə ancaq çatır…Yorğunam, illərdən bəri yorğunam. Sabah bir qəhraman kimi öləcəm, qəhrəman olaraq adlandırılan şəxslər kimi. Mənim, babalarımın, soy-kökümün həyat tərzinə, babamın istəyinə tamam zidd bir şəkildə. Babamın oxuduğu köhnə, böyük kitablarda bir cümlə yazılmışdı: “Kim ki əlini özü kimilərə qarşı qaldırır, o bir qatildir”. Sabah bir nəfər mənə tapança tuşlayacaq, mən də ona. Mən qatil olacam. Amma mən uzağı görə bilmirəm, nişan almayacağam. Kiçik bir qisas… Eynəyimi çıxarınca heç bir şey görmürəm, heç bir şey… Şnapsı çox gec kəşf etdim. Təəssüf. İnanmayacaqsan, amma əvvəllər heç içmədiyim üçün çox peşmanam.

At the end of the Great War, Andreas Pum has lost a leg but at least he has a medal and a barrel-organ which he plays on the streets of Vienna. At first the simple-minded veteran is satisfied with his lot, and he even finds an ample widow to marry. But then a public quarrel with a respectable citizen on a tram turns Andreas's life onto a rapid downward trajectory. As he loses first his beggar's permit, then his new wife, and even his freedom, he is finally provoked into rejecting his blind faith in the benevolence of both government and God.

Joseph Roth erzählt in Radetzkymarsch die Geschichte der dem Kaiserhaus der Habsburger schicksalhaft verbundenen Familie Trotta. Die Erzählung vom Niedergang der unerwartet in den Adelsstand aufgestiegenen österreichischen Familie wird mit der krisenhaften Entwicklung und dem Verfall der Habsburger Monarchie parallelisiert und verknüpft.

mehrbuch-Weltliteratur! eBooks, die nie in Vergessenheit geraten sollten. Der gottesfürchtige Jude Mendel Singer lebt in einem russischen Schtetl. Sein Sohn Menuchim kommt behindert zur Welt, was die Frage nach Sünde, Schuld und der Strafe Gottes aufwirft. Als die Familie in die USA emigriert, lassen sie Menuchim zurück. Schicksalsschläge lassen Mendel an Gott verzweifeln. Am Ende gibt es doch noch ein Wunder: Menuchim ist geheilt, erfolgreicher Musiker, charismatisch und schön wie der Messias selbst.

События «Сказки 1002-й ночи» начинаются с визита шаха Персии в Европу. На балу, устроенном императором Австро-Венгрии в его честь, шах возжелал одну из первых красавиц империи, графиню В. Как же отказать царственной особе, правителю не такой уж и далекой державы, который привык получать все, что пожелает?
Судьбы героев романа, как в сказке, переплелись по воле персидского шаха. Жизнь испытывает их на прочность, заставляя принимать неоднозначные решения и платить за них долгие годы.
Овеянный ностальгией по уютной роскоши девятнадцатого века, этот восхитительный, ироничный и полный чувств роман доставит современному читателю истинное эстетическое удовольствие.
В книге представлен неадаптированный текст на языке оригинала.
В формате PDF A4 сохранен издательский макет.

Rechts und links ist ein Roman von Joseph Roth, der 1929 bei Gustav Kiepenheuer in Berlin erschien. Während seiner Entstehung von Ende 1927 bis Anfang 1929 nennt der Autor den Text einen "Zeitroman" über die "Nachkriegsgeneration" und die "Rathenaumörder". In einem Nachruf auf den Autor hebt Kesten anno 1939 gerade dieses Werk als "politischen hochaktuellen Berliner Roman" heraus. Hauptmann Nikolai Brandeis, Sohn eines ukrainischen Juden und einer evangelischen Pfarrerstochter, desertiert aus der Roten Armee, schlägt sich nach Berlin durch und steigt mit Geschick zum Chef eines Unternehmens-Imperiums mit knapp sechstausend Untergebenen auf. Von seinem jüngsten Direktor, dem schwächlichen Paul Bernheim, ist er ebenso enttäuscht wie von dessen kläglich verworrenen Bruder Theodor, den er als Journalist protegiert hat.

Triumph der Schönheit ist eine Novelle von Joseph Roth, die im September 1934 in der Zeitschrift "Les Nouvelles littéraires" unter dem Titel Le Triomphe de la Beauté erschien. Vom 6. bis 15. Mai 1935 wurde das Werk in der deutschsprachigen antifaschistischen Tageszeitung Pariser Tageblatt vorabgedruckt und erschien 1973 bei Kiepenheuer & Witsch in Köln. Resümee: Die reizende Gwendolin bringt ihren Ehemann, einen Diplomaten, Sohn eines Munitionsfabrikanten, ins Grab. Inhalt: Der Diplomat begibt sich als junger Mann in die Behandlung des Kurarztes Doktor Skowronnek und wird geheilt. Fortan sind Arzt und Patient Freunde. Ein Spezialgebiet des Doktors ist die Behandlung von Psychosen verheirateter Damen...