КРЫВІЧЫ Старэтных вечаў водгалас пасьцежны, твая йшчэ слава штормамі ня сьцята. Гудзе званамі вольная Палата, Дзьвіною рушыць на прастор бязьмежны. Прабудны покліч – гоман прыбярэжны – далёка чутны – навакольле ўзьнята: - “Хай зьгіне цемра! Час табе, адплата!” – - “Хай сонца ўзыдзе! Прэч, набег драпежны!” – А чольны шэраг…