Кузьма Чорный - все книги по циклам и сериям | Книги по порядку

Збор твораў Кузьмы Чорнага ў васьмі тамах — першае навуковае выданне спадчыны выдатнага беларускага празаіка. У яго ўключаны амаль усе вядомыя творы пісьменніка і размеркаваны па тамах у храналагічнай паслядоўнасці наступным чынам: 1 — апавяданні 1923—1927 гг.; 2 — апавяданні 1928—1944 гг.; 3 — раманы «Сястра», «Зямля»; 4 — аповесці «Лявон Бушмар», «Вясна», «Ідзі, ідзі» і раман «Бацькаўшчына»; 5 — апавяданне «Насцечка», аповесць «Люба Лук'янская» і раман «Трэцяе пакаленне»; 6 — аповесць «Скіц'ёўскі лес» і раманы «Пошукі будучыні», «Млечны Шлях», «Вялікі дзень»; 7 — драматычныя творы: «Не пішы чорт ведае як», «3 драмы» (урывак), «Вызваленне» (пралог да п'есы), «Лета», «Бацькаўшчына», «Аксеня Чадавецкая» (няскончаныя драма), «Базылевічава сям'я», «Ірынка»; няскончаныя раманы: «Вецер і пыл», «Трыццаць год», «Заваёва свету», «Захаду і ўсходу», «Судны дзень»; 8 — публіцыстычныя творы, летапіс жыцця і творчасці Кузьмы Чорнага, алфавітны паказчык твораў, паказчык імён.

В предлагаемый однотомник вошла лишь незначительная часть богатого и многообразного наследия одного из крупнейших белорусских прозаиков Кузьмы Чорного: избранные рассказы, написанные в разные годы, повесть "Левон Бушмар", романы "Весна", "Третье поколение" и "Большой день". Произведения эти представляются наиболее художественно завершенными, а главное - они позволят читателю проследить творческую эволюцию писателя, увидеть тематическое богатство и стилевое своеобразий его прозы.

В предлагаемый однотомник вошла лишь незначительная часть богатого и многообразного наследия одного из крупнейших белорусских прозаиков Кузьмы Чорного: избранные рассказы, написанные в разные годы, повесть "Левон Бушмар" и романа "Третье поколение" и "Поиски будущего". Произведения эти представляются наиболее художественно завершенными, а главное - они позволят читателю проследить творческую эволюцию писателя, увидеть тематическое богатство и стилевое своеобразий его прозы.

Упершыню апублікавана ў газеце «Савецкая Беларусь» 9 траўня 1926 года.
У апавяданні «Хвоі гавораць» (1926) пісьменнік паказвае адносіны людзей да чужой смерці. У дзядзькі Язэпа памёр ад сухотаў сын, у вайну ён быў атручаны газамі. Герой-апавядальнік Мікалай назірае, як змяніліся паводзіны Язэпа ад гэтай страшнай весткі.